تنهایی
دختری ازدواج کرد و به خانه شوهر رفت ولی هرگز نمی توانست
با مادر شوهرش کنار بیاید و هر روز باهم جر و بحث می کردند.
عاقبت روزی دختر نزد داروسازی که دوست صمیمی پدرش بود رفت
و از او تقاضا کرد تا سمی به او بدهد تا بتواند مادر شوهرش را بکشد!
داروساز گفت که اگر سم خطرناکی به او بدهد و مادر شوهرش کشته
شود همه به او شک خواهند برد. پس معجونی به دختر داد و گفت : که
هر روز مقداری از آن را در غذای مادر شوهرت بریز تا سم معجون کم کم
در او اثر کند و او را بکشد و توصیه کرد تا در این مدت با مادر شوهر مدارا
کند تا کسی به او شک نکند.
دختر معجون را گرفت و خوشحال به خانه برگشت و هر روز مقداری از آن
را در غذای مادر شوهر می ریخت و با مهربانی به او می داد.
هفته ها گذشت و با مهر و محبت عروس، اخلاق مادر شوهر هم بهتر و
بهتر شد تا آنجا که یک روز دختر نزد داروساز رفت و به او گفت: آقای دکتر
عزیز دیگر از مادر شوهرم متنفر نیستم. حالا او را مانند مادرم دوست
دارم و دیگر دلم نمی خواهد بمیرد. خواهش می کنم داروی دیگری به من
بدهید تا سم را از بدنش خارج کند.
داروساز لبخندی زد و گفت: دخترم نگران نباش آن معجونی که به تو دادم
سم نبود، بلکه سم در ذهن خود تو بود که حالا با عشق به مادر شوهرت
از بین رفته است.
دست تقدیر 